"แนวคิดดั้งเดิมคือถ้าคุณเข้าใจสองภาษาคุณสามารถใช้รายละเอียดเดียวกันนี้เพื่อทำความเข้าใจหลายภาษาได้เราตรวจสอบความเป็นไปได้ดังกล่าวอย่างเข้มงวดกับงานวิจัยนี้และพบว่าทักษะการได้มาซึ่งภาษาของผู้ใช้หลายภาษานั้นไม่เทียบเท่า แต่เหนือกว่าของสองภาษา" ศาสตราจารย์กล่าว คุนิโยชิลิตรซาไกจากมหาวิทยาลัยโตเกียวเป็นผู้เชี่ยวชาญในด้านประสาทวิทยาของภาษาและนักเขียนที่ผ่านมาของการศึกษาวิจัยที่ตีพิมพ์เมื่อเร็ว ๆ นี้ในรายงานทางวิทยาศาสตร์ โครงการวิจัยร่วมนี้รวมถึงความร่วมมือกับศาสตราจารย์ Suzanne Flynn จาก Massachusetts Institute of Technology (MIT) ผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาศาสตร์และการได้มาซึ่งหลายภาษาซึ่งเป็นคนแรกที่เสนอรูปแบบการเพิ่มประสิทธิภาพแบบสะสม

นักประสาทวิทยาวัดการทำงานของสมองในขณะที่อาสาสมัครผู้ใหญ่สองภาษา 21 คนและอาสาสมัครผู้ใหญ่หลายภาษา 28 คนพยายามระบุคำและประโยคในคาซัคซึ่งเป็นภาษาใหม่สำหรับพวกเขา

ผู้เข้าร่วมทั้งหมดเป็นเจ้าของภาษาญี่ปุ่นซึ่งมีภาษาที่สองเป็นภาษาอังกฤษ ผู้เข้าร่วมหลายภาษาส่วนใหญ่เรียนภาษาสเปนเป็นภาษาที่สาม แต่คนอื่น ๆ เรียนภาษาจีนเกาหลีรัสเซียหรือเยอรมัน บางคนรู้มากถึงห้าภาษา

ความคล่องแคล่วในหลายภาษาต้องการคำสั่งของเสียงคำศัพท์โครงสร้างประโยคและกฎไวยากรณ์ที่แตกต่างกัน ประโยคในภาษาอังกฤษและภาษาสเปนมักมีโครงสร้างโดยใช้คำนามหรือคำกริยาที่จุดเริ่มต้นของวลี แต่ภาษาญี่ปุ่นและคาซัคจะวางคำนามหรือคำกริยาไว้ท้ายวลีเสมอกัน ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษสเปนและคาซัคจำเป็นต้องมีข้อตกลงเรื่องกริยา (เธอเดินพวกเขาเดิน) แต่ไวยากรณ์ภาษาญี่ปุ่นไม่มี

แทนที่จะฝึกไวยากรณ์หรือทักษะการสนทนาในห้องเรียนนักวิจัยได้จำลองสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ภาษาที่เป็นธรรมชาติมากขึ้นโดยอาสาสมัครจะต้องหาพื้นฐานของภาษาใหม่โดยการฟังอย่างหมดจด อาสาสมัครฟังการบันทึกคำศัพท์คาซัคแต่ละคำหรือประโยคสั้น ๆ รวมถึงคำเหล่านั้นขณะดูหน้าจอที่มีสัญลักษณ์บวกหรือลบเพื่อส่งสัญญาณว่าประโยคนั้นถูกต้องตามหลักไวยากรณ์หรือไม่ อาสาสมัครได้รับชุดการทดสอบการฟังที่ยากขึ้นสี่ชุดในขณะที่นักวิจัยวัดการทำงานของสมองโดยใช้การถ่ายภาพด้วยคลื่นสนามแม่เหล็กที่ใช้งานได้

ในการทดสอบที่ง่ายที่สุดอาสาสมัครจะต้องตรวจสอบว่าพวกเขาได้ยินคำจากช่วงการเรียนรู้ก่อนหน้านี้หรือไม่หรือเป็นคำเดียวกันในรูปแบบที่แตกต่างกันทางไวยากรณ์ ตัวอย่างเช่น: run / ran หรือ take / take ในการทดสอบระดับถัดไปอาสาสมัครจะฟังประโยคตัวอย่างและถูกถามว่าประโยคนั้นถูกต้องตามหลักไวยากรณ์หรือไม่และจะถอดรหัสโครงสร้างประโยคโดยระบุคู่คำนาม - กริยา ตัวอย่างเช่น "เราเข้าใจว่าจอห์นคิด" แปลเป็นภาษาคาซัคว่า "Biz John oyladï dep tu? sindik" ประโยคจะไม่ถูกต้องตามหลักไวยากรณ์หากอาสาสมัครได้ยิน tu? sindi แทนที่จะเป็น tu? sindik เราเข้าใจคู่คำนาม - กริยาที่ถูกต้อง (Biz tu? sindik) และ John thought (John oyladï)

อาสาสมัครสามารถทำซ้ำเซสชั่นการเรียนรู้และทำแบบทดสอบซ้ำได้ไม่ จำกัด จำนวนครั้งจนกว่าพวกเขาจะผ่านและก้าวไปสู่ระดับความยากต่อไป

ผู้เข้าร่วมหลายภาษาที่พูดภาษาที่สองและสามได้คล่องกว่าสามารถผ่านการทดสอบคาซัคโดยมีช่วงการเรียนรู้ซ้ำ ๆ น้อยกว่าเพื่อนที่พูดได้หลายภาษา การพูดหลายภาษาได้คล่องขึ้นก็เร็วขึ้นในการเลือกคำตอบเมื่อพวกเขาก้าวหน้าขึ้นจากระดับการทดสอบที่สามถึงสี่ซึ่งเป็นสัญญาณของความมั่นใจที่เพิ่มขึ้นและความรู้ที่ได้รับระหว่างการทดสอบที่ง่ายขึ้นก็ถูกถ่ายโอนไปยังระดับที่สูงขึ้นได้สำเร็จ

"สำหรับคนพูดได้หลายภาษาในคาซัครูปแบบของการกระตุ้นสมองจะคล้ายกับสองภาษา แต่การกระตุ้นนั้นไวกว่ามากและเร็วกว่ามาก" ซาไกกล่าว

รูปแบบของการกระตุ้นสมองในอาสาสมัครสองภาษาและหลายภาษาเหมาะกับความเข้าใจในปัจจุบันเกี่ยวกับวิธีที่สมองเข้าใจภาษาโดยเฉพาะอย่างยิ่งว่าส่วนของกลีบหน้าซ้ายมีการเคลื่อนไหวมากขึ้นเมื่อเข้าใจทั้งเนื้อหาและความหมายของประโยค เมื่อเรียนรู้ภาษาที่สองเป็นเรื่องปกติที่บริเวณที่เกี่ยวข้องทางด้านขวาของสมองจะตื่นตัวและช่วยในการพยายามทำความเข้าใจ

อาสาสมัครที่พูดได้หลายภาษาไม่มีการเปิดใช้งานด้านขวาที่ตรวจพบได้ในระหว่างการทดสอบระดับไวยากรณ์คาซัคขั้นต้นแบบง่าย ๆ แต่การสแกนสมองแสดงให้เห็นถึงกิจกรรมที่ดีในการช่วยเหลือสมองของอาสาสมัครสองภาษา

นักวิจัยยังตรวจพบความแตกต่างของปมประสาทฐานซึ่งมักถือว่าเป็นพื้นที่พื้นฐานของสมอง ปมประสาทพื้นฐานของอาสาสมัครสองภาษามีการกระตุ้นในระดับต่ำซึ่งเพิ่มขึ้นเมื่อพวกเขาดำเนินการผ่านการทดสอบและกลับสู่ระดับต่ำเมื่อเริ่มการทดสอบครั้งต่อไป อาสาสมัครที่พูดได้หลายภาษาเริ่มระดับการทดสอบครั้งแรกด้วยกิจกรรมปมประสาทฐานที่ต่ำในระดับเดียวกันซึ่งพุ่งสูงขึ้นเรื่อย ๆ ตลอดระดับการทดสอบในภายหลัง

ทีมวิจัย UTokyo-MIT กล่าวว่ารูปแบบการเปิดใช้งานนี้ในฐานปมประสาทแสดงให้เห็นว่าคนพูดได้หลายภาษาสามารถสร้างข้อมูลทั่วไปและสร้างความรู้เดิมได้แทนที่จะเข้าหากฎไวยากรณ์ใหม่แต่ละข้อเป็นแนวคิดแยกต่างหากเพื่อทำความเข้าใจตั้งแต่เริ่มต้น

การศึกษาก่อนหน้านี้โดย Sakai และคนอื่น ๆ พบว่าเส้นเวลาสามส่วนของการเปลี่ยนแปลงในการกระตุ้นสมองในขณะที่เรียนรู้ภาษาใหม่: การเพิ่มขึ้นครั้งแรกที่ราบสูงและการลดลงสู่ระดับต่ำของการเปิดใช้งานที่จำเป็นในการเข้าใจภาษาพื้นเมือง

ผลลัพธ์ใหม่เหล่านี้ยืนยันรูปแบบนั้นในหลายภาษาและสนับสนุนความเป็นไปได้ที่ประสบการณ์ก่อนหน้านี้จะดำเนินไปตามขั้นตอนของการเรียนรู้ภาษาเหล่านั้นทำให้ง่ายต่อการทำอีกครั้งซึ่งสนับสนุนรูปแบบการเพิ่มประสิทธิภาพแบบสะสมของการได้มาซึ่งภาษา

"นี่เป็นคำอธิบายเชิงประสาทวิทยาว่าทำไมการเรียนรู้ภาษาใหม่อีกภาษาหนึ่งจึงง่ายกว่าการเรียนภาษาที่สองภาษาสองภาษามีจุดอ้างอิงเพียงสองประเด็นผู้พูดหลายภาษาสามารถใช้ความรู้สามภาษาขึ้นไปในสมองเพื่อเรียนรู้ภาษาใหม่อีกภาษาหนึ่ง" ซาไกกล่าว

ซาไกและเพื่อนร่วมงานของเขายังคงขยายการศึกษาเกี่ยวกับสมองหลายภาษากับผู้ทำงานร่วมกันที่ MIT

สล็อตออนไลน์ 918kiss