โดยมีความคิดเช่น “ผมของฉันดูเป็นอย่างไร ฉันสวมเสื้อผ้าถูกต้องหรือไม่ฉันเข้ากันได้ไหม” สิ่งนี้นำไปสู่การเปรียบเทียบทางสังคมอย่างต่อเนื่อง นำไปสู่การนิยามตนเองอย่างตายตัวว่า “ฉันล้มเหลว ฉันยุ่งเหยิง ฉันไม่พอ”การนิยามตนเองที่เข้มงวดทำให้เราขาดจากผู้อื่น นำไปสู่การเป็นอยู่อย่างเข้มงวดในการปกป้องตนเอง การคิดว่าคุณไม่เข้าพวกทำให้คุณถอยไปสู่รูปแบบการหลีกเลี่ยง ขัดขวางไม่ให้คุณตอบสนองความต้องการทางสังคมและได้รับสิ่งที่คุณต้องการในชีวิตการเห็นภาพที่ใหญ่ขึ้นจะทำให้คุณลืมความคิดของคุณไปโดยดึงความสนใจของคุณไปยังสิ่งที่คนอื่นอาจประสบอยู่ในขณะนั้น ตัวอย่างเช่น หากคุณกำลังประชุมในที่ทำงาน คุณสามารถดูสถานการณ์ได้จากสองมุมมองที่แตกต่างกัน ชีวิต มุมมองของคุณเองหรือมุมมองของผู้อื่น แม้ว่าอย่างหลังจะใช้จินตนาการบ้าง จากมุมมองของคุณ คุณอาจเริ่มสงสัยว่าทุกคนคิดอย่างไรกับคุณ ทำให้คุณพยายามจัดการความประทับใจของพวกเขาอย่างต่อเนื่อง ให้ลองดูภาพรวมและพิจารณาว่าแต่ละคนอาจประสบกับอะไรในขณะนั้น