"เราพบว่าคำแนะนำในบรรจุภัณฑ์ปัจจุบันสำหรับสเปรย์ดังกล่าวไม่เหมาะสมสำหรับการขนส่งยาสูงสุดไปยังไซนัส ซึ่งเป็นหน้าที่ของปัจจัยต่างๆ เช่น การวางแนวศีรษะของผู้ป่วย อัตราการหายใจ และการวางแนวขวดสเปรย์ระหว่างการพ่นยา" Basu กล่าว เพื่อให้ยามีผลมากที่สุด ส่วนผสมที่ออกฤทธิ์ต้องอยู่ภายในหรือใกล้กับโพรง ไซนัส ที่ได้รับผลกระทบ เพื่อให้แน่ใจว่าการแสดงทางกายวิภาคที่ถูกต้องในการจำลองเชิงตัวเลขของกระบวนการขนส่งยาแบบพ่น พวกเขาใช้การสแกนด้วยเอกซเรย์คอมพิวเตอร์ (CT) จากผู้ป่วย CRS และซอฟต์แวร์ภาพเพื่อพัฒนาแบบจำลอง 3 มิติแบบดิจิทัลที่สมจริงทางกายวิภาค การทำความเข้าใจฟิสิกส์ของเส้นทางการไหลเวียนของอากาศในไซนัสทำให้สามารถระบุจุดปล่อยที่เหมาะสมที่สุดสำหรับยาพ่นจมูกได้ ความก้าวหน้าในการสร้างแบบจำลองทางกายวิภาคทำให้สามารถระบุผลกระทบของเส้นทางยาที่เฉพาะเจาะจงได้