หิ่งห้อยมีอวัยวะแสงโดยเฉพาะซึ่งอยู่ใต้ท้องของมัน แมลงดูดออกซิเจนและรวมเข้ากับสารที่เรียกว่าลูซิเฟอรินภายในเซลล์พิเศษเพื่อสร้างแสงที่แทบไม่มีความร้อน แสงหิ่งห้อยมักเป็นช่วง ๆ และกะพริบในรูปแบบที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของแต่ละสายพันธุ์  ความรู้ทั่วไปเรื่องหิ่งห้อย  รูปแบบการกะพริบแต่ละรูปแบบเป็นสัญญาณแสงที่ช่วยให้หิ่งห้อยค้นหาคู่ที่เป็นไปได้ นักวิทยาศาสตร์ไม่แน่ใจว่าแมลงควบคุมกระบวนการเปิดและปิดไฟนี้อย่างไรแสงหิ่งห้อยยังอาจทำหน้าที่เป็นกลไกในการป้องกันที่ส่งสัญญาณเตือนอย่างชัดเจนถึงรสชาติที่ไม่น่ารับประทานของแมลง ความจริงที่ว่าแม้แต่ตัวอ่อนยังมีแสงเรืองแสงก็สนับสนุนทฤษฎีนี้การสืบพันธุ์และอาหาร ตัวเมียฝากไข่ไว้บนพื้นซึ่งเป็นจุดที่ตัวอ่อนพัฒนาจนโตเต็มวัย ตัวอ่อนใต้ดินกินหนอนและทากโดยการฉีดของเหลวที่ทำให้ชาพวกมัน