ตำนานของจีนกล่าวถึงการประดิษฐ์ชากับเสิ นหนงในตำนาน (ในภาคกลางและตอนเหนือของจีน) เมื่อ 2737 ปีก่อนคริสตกาล แม้ว่าหลักฐานจะบ่งชี้ว่าการดื่มชาอาจมีการแนะนำจากทางตะวันตกเฉียงใต้ของจีน (พื้นที่เสฉวน/ยูนนาน) [19]บันทึกที่เขียนเร็วที่สุดของชามาจากประเทศจีน คำว่าtú 荼ปรากฏใน ภาษาฉือ จิ่งและตำราโบราณอื่น ๆ เพื่อแสดงถึงชนิดของ "ผักขม" (苦菜) และเป็นไปได้ว่ามันหมายถึงพืชหลายชนิด เช่นหว่านพืชชนิดหนึ่งชิกโครีหรือสมาร์ทวีด เช่นเดียวกับชา (23)ในพงศาวดารของฮัวหยางมีบันทึกว่าชาวป้าในเสฉวนได้ถวายตัวต่อกษัตริย์โจว ต่อมา ราชวงศ์ฉินได้ยึดครองรัฐ ปาและ ซู่เพื่อนบ้านของตนและตามที่นักวิชาการในศตวรรษที่ 17 Gu Yanwu ผู้เขียนหนังสือเรื่องRi Zhi Lu (日知錄) ได้กล่าวไว้ว่า “หลังจากที่ราชวงศ์ฉินรับตัว Shu ​​ไปแล้ว พวกเขาได้เรียนรู้วิธีดื่มชา ." ชา การอ้างอิงถึงชาในยุคแรก ๆ ที่เป็นไปได้อีกอย่างหนึ่งสามารถพบได้ในจดหมายที่เขียนโดย นายพลหลิวคุน แห่งราชวงศ์ฉินซึ่งขอให้ส่ง "ชาแท้" ไปให้เขา

 

หลักฐานทางกายภาพที่รู้จักกันเร็วที่สุด[25]ของชาถูกค้นพบในปี 2559 ในสุสานของจักรพรรดิจิงแห่งฮั่นในซีอานซึ่งบ่งชี้ว่าชาจากสกุลCamelliaถูกดื่มโดย จักรพรรดิ แห่งราชวงศ์ฮั่นตั้งแต่ศตวรรษที่สองก่อนคริสต์ศักราช [26]งานราชวงศ์ฮั่น "สัญญาสำหรับเยาวชน" เขียนโดยWang Baoใน 59 ปีก่อนคริสตกาล[27]มีการอ้างอิงถึงชาเดือดครั้งแรก ในบรรดาภารกิจที่เยาวชนระบุไว้ สัญญาระบุว่า "เขาจะต้มชาและเติมภาชนะ" และ "เขาจะซื้อชาที่อู่หยาง